محمدی گلپایگانی مسئول دفتر آیت الله خامنهای در اولین همایش تجلیل
از نخبگان و ممتازان شاهد و ایثارگر حوزههای علمیه که در سالن همایش نهاد رهبری
برگزار شد با اشاره به دیدار نلسون ماندلا با آیت الله خامنهای در تیرماه ۱۳۷۱
اظهار داشت که: «وقتی که ماندلا به دیدار رهبری آمد دو زانو و با ادب روی زمین
نشست و آیت الله خامنهای را رهبر خود خطاب کرد.»
نلسون ماندلا ملقب به «داور جهان» دوبار به ایران سفر کرده که مسئولین
سابق و فعلی جمهوری اسلامی روایتهای گوناگونی از آن را بیان کردهاند. محمدی
گلپایگانی مسئول دفتر آیت الله خامنهای گفته وقتی ماندلا به دیدار رهبری آمد دو
زانو و با ادب روی زمین نشست و آیت الله خامنهای را رهبر خود خطاب کرد. آقای
خاتمی هم در مصاحبهای گفته بود که ماندلا همیشه از او با عنوان «رئیس جمهور من»
نام میبرد.
وبسایت صبح امروز تلاش کرده است تا با نلسون ماندلا مصاحبهای درباره
دیدار او از ایران تهیه کند که متأسفانه به دلیل مساعد نبودن حال ایشان میسر نشد
اما در نهایت از طریق خانم «بریدگت ماسانجو» مسئول دفتر ایشان در ژوهانسبورگ،
ماجرای دیدار نلسون ماندلا از ایران را جویا شدیم.
محمدی گلپایگانی مسئول دفتر آیت الله خامنهای در اولین همایش تجلیل
از نخبگان و ممتازان شاهد و ایثارگر حوزههای علمیه که در سالن همایش نهاد رهبری
برگزار شد با اشاره به دیدار نلسون ماندلا با آیت الله خامنهای در تیرماه ۱۳۷۱ اظهار داشت
که: «وقتی که ماندلا به دیدار رهبری آمد دو زانو و با ادب روی زمین نشست و آیت
الله خامنهای را رهبر خود خطاب کرد.»
گلپایگانی البته پیشتر نیز در ۱۸ بهمن ماه سال ۱۳۹۰ در مراسم
گرامیداشت روز نیروی هوایی ارتش با تکرار این اظهارات تاکید کرده بود
که: «یادم هست روزی نلسون ماندلا رهبر آفریقا خدمت ایشان {خامنهای} آمده بود و به
ایشان میگفت رهبر من.»
این اظهارات البته مختص محمدی گلپایگانی نیست و آیت الله خامنهای نیز
در دیدار با جوانان و فرهنگیان در مصلای شهر رشت در اردیبهشت ۱۳۸۰ نیز عباراتی مشابه این
اظهارات را داشته که: «نلسون ماندلا قبل از آنکه در آفریقاى جنوبى به پیروزى
برسد – زمانى که تازه از زندان آزاد شده بود – به ایران آمد و با من ملاقات کرد،
راجع به اوضاع آفریقاى جنوبى از او سؤال کردم، چیزهایى گفت. من به او گفتم، ما
تجربهاى داریم که گمان میکنم در کشور شما هم قابل عمل باشد؛ و آن تجربه عبارت
است از اینکه انسانهای داوطلب – که اکثریت جمعیت کشور ما را تشکیل میدادند – زن
و مرد، با جسمِ خودشان به خیابانها آمدند، نه با مشتشان، نه با سلاحشان، نه با
نارنجکشان، نه با خانههاى تیمیشان، بلکه با تنِ خودشان آمدند؛ روى خود را هم
نبستند، با صورتِ باز آمدند؛ لذا نظام را منفعل کردند و او هم دید نمىتواند
بایستد، واقعاً بر چه کسى میخواست حکومت کند؟ گفتم به نظر من این الگو در آفریقاى
جنوبى قابل عمل است. او سرى تکان داد و بعد از رفتن او، یکى دو ماه طول نکشید که
خبرهاى تظاهرات عظیم مردمى در آفریقاى جنوبى را در روزنامهها خواندیم، من فهمیدم
که این بذر، سبز شد!»
(جهت مطالعه ادامه این گزارش به سایت ذکر شده ذیل مراجعه نمایید)
Source:
http://www.sobhe-emrooz.com/archives/4085
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر