v

v

۱۳۹۲/۰۷/۲۹

سراوان جولانگاه سارقان مسلح



سرقت مسلحانه و آن هم توسط باندهای متعدد و برنامه ریزی شده آن چیزی نیست که از گذشته دور به یاد داشته باشم به قول معروف سرقت در شهر سراوان در سال های گذشته بیشتر از نوع آفتابه دزدی بود و همچنین قتل و آدمی کشی از منفورترین و نادرترین اتفاقاتی بود که آن هم 

به صورت نادر در سالیان گذشته در شهر سراوان اتفاق می افتاد و همه شهروندان علت قتل و قاتل را می شناختند اما این روزها حال و هوای هشر سراوان دگرگون شده و شهروندان سراوانی خوب می دانند که چه ساعاتی و چه نقاطی از شهر نباید تردد کنند انگار سارق یا سارقان حکومت نظامی اعلام نمود اند

کلیپ های مختلفی در شهر سراوان دست به دست می چرخد که هر کدام سرقت مسلحانه در قسمتی از شهر را نشان می دهد ؛ سرقت مسلحانه از پاساژی واقع در خیابان آزادی سراوان، سرقت مسلحانه دیگر از مغازه ای واقع در خیابان نبوت جنب مسجد نور این شهرستان که یک فرد در این سرقت به شدت زخمی شد به طوری که گویا شخصی مضروب تا به حال 7 عمل جراحی انجام داده است؛ همچنین سرقت از خانه ای در محله بخشان که صبح زود و حوالی ساعت 6 الی 7 رخ داد بود که گویا در این سرقت قریب به 300 میلیون طلا و پول سرقت شده است، سرقت مسلحانه دیگری در شهرک شهید رجایی که در این حادثه نیز سارقان موفق به سرقت 700 میلیون طلا، پول و اشیای قیمتی شده اند همه و همه از جدیدترین سرقت ها در شهر سراوان است حال آنکه اگر پرونده سرقت های سال قبل این شهرستان را در کنار سرقت های 4 ماهه اول امسال قرار دهیم شاید ترس و نگرانی بیشتری وجود اهالی این شهرستان را فرا بگیرد
 
سرقت ها مسلحانه هر روز در این شهر قریب به 80 هزار نفری نفری اتفاق می افتد و آن طور که به نظر می رسد مسئولین انتظامی بجز دستگیری روزانه چند اتومبیل حامل سوخت قاچاق و چند موتورسوار چاره ای دیگر نیاندیشده اند وشاید به ظن خود چاره کار و راه ایجاد امنیت دستگیری همین اشخاص است و انگار آنان بهتر از مردم از اولویت های امنیتی و انتظامی شهر باخبرند و درحالیکه مردم اولویت را در دستگیری سارقان مسلح این شهرستان می دانند همین تعداد کم نیروها و گشت های انتظامی این شهرستان به دنبال چند گازوئیل کش و موتوار سوار هستند و وظیفه خود را در همین امور خلاصه کرده اند

 
حال دلیل عمده این سرقت ها چیست؟ می توان گفت سرآغاز این سرقت ها زمانی بود که مرزهای این شهرستان به روی شهروندان این منطقه بسته شد و خیل عظیمی از جمعیت این شهرستان و بلکه شهرستان های همجوار که از همین مرز امرار معاش می کردند ناامیدانه و بیکار به خانه هایشان برگشتند. اما قطعا هیچ کس مخالف بسته شدن مرزها و کنترل بر آن ها نیست اما جلوگیری از مبادله مرزی در حالی صورت پذیرفته که هیچگونه زیرساخته های اقتصادی مهیا نشده است، بدون ترتیب انسداد مرزهای این شهرستان بسیاری از افراد را به صورت مستقیم و غیرمستقیم بیکار و آماده هنجارشکنی و قانون گریزی کرده است

اما از دیگر دلایل این سرقت های می توان به کمبود مراکز انتظامی اشاره کرد؛ به طوری که شهر سراوان تنها دارای 2 کلانتری بوده که به قول بعضی از دوستان مامورین جان برکف آن با تجهیزاتی که در اختیار دارند بیشتر به دنبال دستگیری موتورسواران فاقد گواهینامه و کلاه ایمنی و اتومبیل های حامل سوخت قاچاق هستند تا سارقان ریز و درست این شهرستان
 !!
از سوی دیگر کمبود مراکز انتظامی در روستای هوشک ، جهاد آباد (داب)، دزک و غفورآباد، احمدآباد که جمعیت زیادی را در خود جای داده اند و به نوعی حاشیه شهر را تشکیل می دهند به شدت احساس می شود و به همین دلیل نقاط و مسیرهای منتهی به مناطق یاد شده از مهمترین مراکز و پایگاه های کمین و سکونت سارقان ریز و درشت این شهرستان است
 .
مطمئنا افزایش تعداد کلانتری ها در سطح شهر سراوان و تقویت حس وفاداری و خدمت صادقانه در نیروی انتظامی شهرستان و همچنین بها دادن به شخصیت های قومی و بانفوذ طائفه ای و گشت های منظم و موثر در سطح شهر می تواند امنیتی نسبی را در این شهرایجاد کند اما به طور قطع کمک به اقتصاد و معیشت مردم آن هم از راه های درست و دائمی از قبیل راه اندازی معادن و کارخانه جات و کمک به کشاورزی و تقویت بازارچه های مرزی از راه های دائمی و همیشگی حل بحران امنیت سراوان و به طور کل سایر نقاط استان سیستان و بلوچستان است.

Publisher: mh

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر