یکی از زیر ساخت های توسعه فرهنگی که در جامعه بلوچستان،وجود خارجی
ندارد یا به سختی ملموس می باشد، وجود تشکل ها و انجمن های صنفی و اجتماعی،گروه
های مردم نهاد و احزاب می باشد،که زمینه ساز گفتگو های اجتماعی و تعاملات مدنی
هستند، همچنین نقش و تاثیرگذاری آنها در جوامع شهری و روستایی در ارائه خدمات،
مشارکت و آگاهی بخشی عمومی غیر قابل انکار است.
اگر ما مترصد گام نهادن در عرصه توسعه فرهنگی و اجتماعی در بلوچستان
هستیم،یکی از ابزارهایی که می تواند مددرسان ما باشد؛گسترش تشکل ها و انجمن های
اجتماعی و صنفی و حتی احزاب است.اما در بلوچستان شاهد هستیم،فعالیت های طایفه ای و
تابعیت از خون و وصلت،فعالیت های اجتماعی و صنفی را به انزوا برده و بر آن چربیده
است.
البته برخی تشکل ها در نقش سنتی آن یعنی امور خیریه و مذهبی کم و بیش
در منطقه بلوچستان فعالیت دارند.اما هدف ما پرداختن به نقش های به روز شده تر ،جهت
پیشبرد اهداف توسعه ای و فنی در بطن جامعه است.
اکثریت به گمان اینکه صرفآ فعالیت های دولتی و برنامه ریزی مسئولین
منطقه ای قادر به انجام رسالت های اجتماعی است.و به تنهایی توانایی حفظ و اشاعه
فرهنگ و ارزشهای بومی و هویتی و انتقال آن به نسل آینده را دارد،آسودگی پیشه خود
ساخته اند.اما همین گلایه هایی که از نسل گذشته نخبگان بلوچ عنوان می شود، به زودی
گریبان امروزی ها را نیز خواهد گرفت.اما با این تفاوت که شاید دیگر در این سفره
گسترده فرهنگ و هویت بلوچ،نانی برای نسل های بعد وجود نداشته باشد و داستان نوش
دارو بعد از مرگ سهراب هم کلیشه ای بنظر بیاید.
امروزه در جامعه بلوچستان شاهد گسترش و تمایل به شهرنشینی هستیم،اگر
این روند با فرهنگ و حقوق شهروندی تلطیف و اجین نشود، مسلمآ جامعه ی نابسامان و
مملو از آشفتگی خواهیم داشت، که امروز نظاره گر چنین وضعیتی هستیم.چنین جامعه ای به
سختی خواهد توانست،گام در مسیر توسعه فرهنگی و اجتماعی و پیشرفت بگذارد. هدایت و
جهت دهی چنین جامعه ای با اهداف مدون و اصولی با توجه به روحیات فرهنگی و هویتی
آن، مانع از انحراف و سردرگمی جامعه خواهد شد.بنابراین فعال شدن چنین تشکل ها و
انجمن های مردم نهادی با رویکرد فرهنگی لازمه بستر سازی جامعه بلوچ برای توسعه می
باشد.از مزیت های تشکیل این نهاد های اجتماعی و فرهنگی در منطقه بلوچستان عبارتند
از؛
_ تحقق الگو های مشارکت اجتماعی جامعه بلوچ؛
_ هدفمند سازی برنامه های توسعه فرهنگی در قالب چنین تشکل هایی؛
_ حلقه واسط بین حکومت و مردم و گسترش شعاع اجتماعی و فرهنگی
منطقه بلوچستان؛
_ به کارگیری پتانسیل ها و جلب مشارکت نیروهای مستعد در قالب
فعالیت های اجتماعی و صنفی؛
_ گسترش رسانه های بومی و منطقه ای مستقل جهت تولید و ترویج دانش
فرهنگی؛
_ ترویج فرهنگ فعالیت اجتماعی به جای فعالیت های قومی و طایفه
ای؛
اگر اهداف و موضوعات مورد هدف این تشکل ها فرهنگ،اجتماع و هویت بومی
بلوچ باشد،و جنبه های تخصصی در آن دنبال شود نتیجه ای جز رشد و توسعه برای جامعه بلوچ
نخواهد داشت.البته طی طریق و رسیدن به چنین جایگاهی نیازمند ترسیم چشم انداز و
فاکتور های مشخص می باشد،که در کنار ذات خودجوش چنین فعالیت هایی، تعهد و هدف
مشترک،قانونمندی،داشتن برنامه ی روتین،جلب مشارکت و جاذبه برای اعضاء،داشتن هویت و
مسئولیت پذیری و نظم را طلب می کند. در صورت تشکیل و گسترش انجمن ها وتشکل های
صنفی و اجتماعی، در منطقه بلوچستان انتظار می رود که این دستاوردها حاصل گردد:
_ تربیت شدن نیروهای فرهنگی بر اساس برنامه های جامعی که تشکل برای خود فراهم کرده است؛
_ پیشروی مردم به سمت جامعه مدنی و مستعد شدن جهت پذیرش مؤلفه های توسعه اجتماعی؛
_ خروج جامعه از حالت انقباضی و تغییر معادلات اجتماعی بر اساس خواسته نخبگان و مردم نه اقشار خاص؛
_ استوار شدن پیوند دوستی میان مردم و نخبگان بلوچ به دلیل توجه به ارزشهای بومی و فرهنگی و شناسایی هویت حقیقی بلوچ به جامعه.
به گمان بنده،مباحث مطرح شده در یادداشت فوق،تاکید بر مزیت های عمل
گرایی و مصداقی جهت ورود به دنیای حقیقی از جانب همه کسانی است که دغدغه تولید فکر
و توسعه فرهنگ و هویت قوم بلوچ را دارند.به امید بلوچستانی آباد.
Source:
http://nohan.persianblog.ir
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر