دارالعلوم زاهدان اگر چه مانند
هر مرکز نوپای دیگر مسیر پرفراز و نشیب و سختی را طی کرده است، اما توانسته جایگاه
خود را به عنوان یک مرکز دینی- اسلامی اصیل، میانه رو و مشوق علم و دانش در جامعه
تثبیت کند و نه تنها در سطح کشوری بلکه در جهان مطرح شود
|
سنى نيوز: دانش اندوزی
در آموزه های اسلامی یکی از برترین عبادات و تکالیف انسانهاست. در قران کریم بسیار
فراوانند آیاتی که انسان را به تدبر و تفکر در احوال جهان و آفرینش و مخلوقات
خداوندی فرا می خوانند.
بهترین تاکیدات قرآنی بر
دانش اندوزی تفکر و تعقل استوار است، آنجا که خداوند به آدم کلیه اسماء را می
آموزد، آنجا که به نبی مکرم اسلام فرمان "خواندن" می دهد و معجزه
«إقرا باسم ربک الذی خلق» را بر او آشکار می کند، و آنجا که در جای جای قرآن از
شگفتیهای خلقت و عظمت آن و دعوت به تفکر درباره زمین و آسمانها می نماید، همه
نشان از اهمیت موضوع علم و دانش در اسلام دارند.
رسول گرامی اسلام- صلی الله
علیه وسلم- طلب علم و دانش را بر هر مرد و زن مسلمان فرض دانسته اند، حتی اگر
انسان مسلمان ناچار باشد برای کسب آن به چین برود، که در آن زمانی نقطه ای
دوردست و اما دارای تمدن و فرهنگی غنی بوده است.
در زمان خلیفه دوم حضرت عمر
فاروق- رضی الله عنه- مسلمانان در کنار فتوحات بی نظیر خود توان علمی خود را نیز
افزایش داده و به همین دلیل به برتری قابل توجهی نسبت به دشمنان خود دست یافتند.
در زمان حضرت معاویه- رضی الله عنه- صنعت کشتی سازی مسلمانان رونق گرفت. اوج
اعتلا و درخشش مسلمانان در علوم فقه و حدیث نیز در مقاطعی از تاریخ بوده است که
آنان از بیشترین آزادی بیان و مباحثه برخوردار بوده اند. گفتمان مسلمانان حتی با
بی دینان، گفتمانِ نه بر مبنای خشونت بلکه بر مبنای منطق و با نگاهی عقلانی بوده
است، مناظرات مشهور امام ابوحنیفه- رحمه الله- گویای این حقیقت است.
اینچنین است که اهل سنت با
بهره گیری از آموزه های اصیل قرآنی، سنت رسول الله- صلی الله علیه وسلم- و عقل و
خرد خدادادی در مسیر علم و دانش اندوزی مرزهای آن زمان را در می نوردند و علوم
مختلف را فرا می گیرند. الازهر را، که امروزه نیز یکی از بزرگترین و البته قدیمی
ترین دانشگاه اسلامی جهان است، بنا می نهند و شخصیتهای بزرگی همچون بوعلی سینا
در پزشکی، ابوریحان بیرونی در ریاضی، زکریای رازی در شیمی، و حافظ، فردوسی،
سعدی، مولانا و عطار در ادبیات و عرفان و صدها تن دیگر در علوم مختلف محصول و
افتخارات چنین نگرشی به موضوع علم و دانش اندوزی در اسلام هستند. همین اندیشه و
نگرش در اهل سنت تعریفی را ارایه کرده است که این مذهب را از ادیان و مذاهب دیگر
که همه چیز را در ایدئولوژی دینی و مذهبی خود محدود می کنند متمایز می کند. باور
غالب علما و فقهای جهان اسلام بر این است که همه علومی که در خدمت سعادت و رفاه
بشر به کار گرفته شوند، به شرط آنکه مورد استفاده های نامشروع قرار نگیرند، علوم
اسلامی هستند. این باور بوعلی سینای پزشک، ابوریحان ریاضیدان و سعدی و فرودسی
ادیب را عالم اسلامی می داند، زیرا آنان علاوه بر آگاهی و ایمان به آموزه های
دینی اسلام، دانش خود در پزشکی، ریاضی و ادبیات را در مسیر خدمت به جامعه بشری
به کار گرفته و دستاوردهای ارزنده ای را به بشر ارزانی داشته اند.
تأسیس و شکل گیری حوزه علمیه
دارالعلوم توسط شادروان مولانا عبدالعزیز- رحمه الله- و توسعه این حوزه و تبدیل
آن به یک مرکز بزرگ اسلامی در کمتر از سه دهه توسط جانشین صالح ایشان جناب
مولانا عبدالحمید- حفظه الله- با وجود مشکلات فراوان نیز با همین نگاه صورت
گرفته است تا این مرکز نه تنها در آموزش و تربیت طلاب علوم حوزوی سرآمد باشد،
بلکه بتواند نقش موثری در تشویق و ترغیب جوانان اهل سنت به فراگیری و کسب علوم و
فنون روز را در رشته های مختلف ایفا کند تا در آینده ای نه چندان دور ما بار
دیگر شاهد مجد و شکوفایی علمی مسلمانان در جهانی باشیم که با غفلت ما در مقطعی
از تاریخ در علوم مختلف از ما پیشی گرفته است.
برگزاری همایشهای دانشجویی،
حمایتهای مستقیم و غیرمستقیم از دانشجویان و فعالیتهای علمی و پژوهشی آنان،
تشویق مردم به فراگیری علوم روز در دانشگاهها در خطبه های نماز جمعه، سفرها و...
بخشی از اهمیت این موضوع را در مرکز اسلامی دارالعلوم زاهدان بر ما آشکار می
کند.
دارالعلوم زاهدان اگر چه
مانند هر مرکز نوپای دیگر مسیر پرفراز و نشیب و سختی را طی کرده است، اما
توانسته جایگاه خود را به عنوان یک مرکز دینی- اسلامی اصیل، میانه رو و مشوق علم
و دانش در جامعه تثبیت کند و نه تنها در سطح کشوری بلکه در جهان مطرح شود. اساس
و مبنای این مرکز بر پایبندی به اصول دینی اسلام و مذهب پویا و متعالی اهل سنت
است.
به همین دلیل و بر اساس این
آموزه ها دارالعلوم زاهدان و در رأس آن جناب مولانا عبدالحمید- حفظه الله-
همواره با تفکرات افراطی خشونت طلبانه و جریانات متحجر مقابله کرده و در مسیری
اصلاحی و خیرخواهانه با تاکید بر کرامت، حریت، و عدالت گام برداشته است. این
خیرخواهی نه منحصر به جامعه اهل سنت بلکه همه اقشار جامعه ایران و حتی بشر را در
بر گرفته است. با نگاهی دقیق تر به خطبه های استادان دارالعلوم زاهدان و به ویژه
خطیب جمعه اهل سنت زاهدان درمی یابیم که دفاع از حقوق اقلیت شیعه در کشوهای سنی
مذهب، دفاع از حقوق اقلیتهای دینی ایرانی و اهل سنت در ایران، دفاع از حقوق
ملتهای مظلوم و تحت ستم در جهان، محکوم کردن جنگ و خشونت و ترور و بمبگذاری و
عملیاتهای انتحاری که به نام اسلام در داخل و خارج مرزهای ایران اتفاق افتاده
است و تلاش برای دعوت گروهها، جناحها و دولتهای مختلف به حل مسایل و مشکلات
ملی و بین المللی از طریق گفتمان عادلانه و بیان منصفانه خدمات نظام در کنار نقد
خیرخواهانه و سازنده برخی عملکردها، بخشی از مشی سازنده و تفکر اندیشمند
دارالعلوم زاهدان هستند.
طبیعی است همانگونه که در
طول تاریخ حرکتهای اصلاحی و خیرخواهانه که مورد استقبال توده های مردم واقع شده
اند، مورد هجوم جریانات افراطی داخلی و خارجی بوده و از گزند تخریبها و حملات
آنان مصون نمانده اند. مرکز دارالعلوم و مولانا عبدالحمید به عنوان مدیر و
سکاندار آن، نیز مورد حمله اینگونه جریانات قرار دارند. زیرا جریانات افراطی
شیعه و سنی این مرکز را در تقابل با منافع خویش دیده و کسادی دکان و بازار خود
را نتیجه عملکرد اصلاحی و خیرخواهانه دارالعلوم و جلب اعتماد اقشار مختلف مردم
می بینند. گروههایی که با سیاست «تفرقه بینداز و حکومت کن» در گذشته توانسته
بودند جایگاهی را هر چند با روشهای نادرست و تفرقه انگیزی در جامعه برای خود
ایجاد کنند، از سست بودن پایه های این جایگاه کاذب آگاهند و هر جریان و حرکتی را
که در مسیر اصلاح جامعه و آگاهی بخشی به مردم بکوشد در تقابل با خود دیده و از
هیچ تلاشی برای تخریب و آسیب رساندن به آن فروگذار نمی کنند.
فضا سازی برای تخریب شخصیت
مولانا عبدالحمید و جایگاه حوزه در جامعه و بدبین کردن سیستم حکومتی و جامعه
شیعه نسبت به این مرکز با انتشار اخبار و مطالب کذب در سایتهای زنجیره ای
جریانات افراطی، ارایه گزارشهای کذب و نادرست به مراجع تقلید و مسئولان کشوری و
اعمال سلائق و رفتارهای فراقانونی از طریق نفوذ در بخشی از بدنه حکومت و در
نهایت ایجاد بدبینی و فاصله میان اقشار مختلف جامعه اهل سنت از جمله روشها و
اقداماتی هستند که در مقابله با حرکت اصلاحی خیرخواهانه، وحدت طلبانه و میانه
روی مرکز دارالعلوم زاهدان و شخص مولانا عبدالحمید انجام می گیرند و انتظار می
رود عقلا و خردمندان درون حاکمیت و اندیشمندان و منتقدان شیعه با این قبیل
جریانات، که نتیجه عملکرد آنان چیزی جز پاشیدن بذر تفرقه و خشونت و آسیب رساندن
به وحدت و همبستگی ملی و اسلامی نیست، برخورد کرده و همانگونه که جامعه اهل سنت
با در پیش گرفتن مسیری عقلانی و درست موجب طرد جریانات افراطی و خشونت طلب از
میان خود شدند، جامعه شیعه نیز افراطیون و خشونت طلبان خود را اصلاح و یا طرد
کرده و اجازه میدان داری و تاخت و تاز آنان به حریم منافع و مصالح ملی و اسلامی
کشور را ندهند.
خوشبختانه در سالهای اخیر
با افزایش آگاهی اقشار مختلف جامعه نسبت به اهداف و نیات هر یک از جریانات فعال
در کشور و استان و درک نیات خیرخواهانه مرکز دارالعلوم زاهدان نقشه های شوم
تفرقه افکنان تا کنون نقش بر آب شده و هر آنچه بافته اند، پنبه شده است.
جامعه دانشگاهی و دانشجویان
اهل سنت نیز با شناخت عمیق از مسایل تا کنون همبستگی خود را با جامعه حوزوی، که
هر دو بالها و توان پرواز پرنده دانش و خرد جامعه هستند، حفظ کرده و چنانچه
نقدی هم به استادان و دوستان حوزه داشته باشند آن را در چاچوبی منطقی و به دور
از غرض ورزی و اهانت مطرح می کنند.
خوشبختانه به یُمن دعوتهای
مبتنی بر آموزه های دینی علمای اهل سنت و آگاهی جامعه ما آمار دانشجویان اهل سنت
در دانشگاههای استان و کشور از رشد بسیار خوبی برخوردار بوده و هم اکنون هزاران
دانشجوی اهل سنت دختر و پسر در رشته های مختلف مشغول به تحصیل هستند. ارتباط این
قشر عظیم با مراکز دینی موجب تقویت روحیات اسلامی آنان و بهره گیری از توان و
تخصص دانشگاهیان توسط مراکز دینی و علمای اسلامی موجب رشد و تعالی جامعه می شود.
دانشجویان اهل سنت با الهام
از دانشمندان، متفکران و بزرگان خود که در گذشته ای نه چندان دور ستارگان درخشان
دنیای علم و پیشرفت بشری بوده اند باید بکوشند نه برای اخذ مدرک و عنوان که برای
خلق کشف و نوآوری در رشته های مختلف بار دیگر افتخار بیافرینند.
امروز اگر چه متأسفانه به
دلیل برخی کج سلیقگی ها و رفتارهای متعصبانه، فارغ التحصیلان اهل سنت از
فرصتهای برابر برخوردار نیستند اما چشم انداز فردای ما چشم اندازی روشن است،
زیرا نسلها تغییر می کنند، انسانها آگاه تر می شوند و هر چه میزان آگاهی مردم
در جامعه افزایش یابد تعصبهای بیجا نیز کمرنگ تر شده و در نهایت از بین می
روند. خود را برای فردایی آماده کنیم که نه تنها جامعه ایران بلکه دنیا به توان
و تخصص ما نیاز و به نیت پاک و خیرخواهی ما برای بشریت ایمان داشته باشد.
در کنار همه اینها اما از
فرهنگ غنی و زبانهای خود نیز نباید غافل شویم که غفلت از این دو در واقع از دست
دادن سرمایه های ارزشمندی است که نسلهای گذشته قرنهای متمادی آنها را برایمان
حفظ کرده و به یادگار گذاشته اند. بیداری اسلامی امروز ملتهای مسلمان در جهان
حاصل انقلابهای یکشبه نیست، محصول قرنها و سالها مجاهدت و تلاش ایمان و
آگاهی آن ملتهاست. اگر حرکتهایی که امروز به نام "بیداری اسلامی" از
آنها نام برده می شود حاصل انقلابهای صرفا سیاسی و یکشبه می بود قطعا انقلاب
مردم سوریه با وجود شهادت دهها هزار نفر و مجروح و آواره شدن صدها هزار نفر بیش
از دو سال تا به امروز دوام نمی آورد.
* مقاله ارائه شده توسط
محمود براهویی نژاد در دیدار سراسری دانشجویان اهل سنت با علما و اندیشمندان در
زاهدان
منبع: سنى آنلاين
|
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر